Leczenie implantologiczne jest najlepszym sposobem na uzupełnianie braków zębowych. Niestety, aby móc wszczepić implant zęba, pacjent musi mieć odpowiedniej szerokości i wysokości wyrostek zębodołowy. Jednym z ograniczeń zabiegu implantacji w bocznym odcinku szczęki górnej jest często nisko schodząca zatoka szczękowa.
Dzieje się tak dlatego, iż z każdym rokiem od ekstrakcji zębów bocznych dochodzi do powolnego zmniejszania się wymiaru pionowego kości w odcinku bocznym. Proces ten jest bardzo powolny, ale przebiega w sposób ciągły. Gdy grubość kości w wymiarze pionowym zmniejszy się poniżej 8~10 mm konieczny staje się zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej (sinus lift). Zabieg ten umożliwia wszczepienie implantów, poprzez zmniejszenie objętości zatoki szczękowej, zwiększając tym samym bazę kostną niezbędną do osadzenia implantów zębowych.
Wyróżniamy dwie techniki podnoszenia dna zatoki szczękowej (sinus lift):
- metoda otwarta – stosowana w sytuacji gdy grubość istniejącej kości wynosi mniej niż 6-7 mm. Zabieg rozpoczyna nawiercenie okienka w bocznej ścianie zatoki. Do otwarcia zatoki szczękowej używany jest nóż piezoelektryczny do cięcia kości, zapewniający ogromną precyzję wykonywanego zabiegu, a także atraumatyczny jego przebieg (patrz ->Piezochirurgia). Po uniesieniu błony śluzowej, w uzyskaną przestrzeń w dnie zatoki szczękowej, układa się materiał kościozastępczy. Okienko kostne zamyka się membraną zaporową, a następnie pokrywa śluzówką (dziąsłem) Pacjenta i szczelnie zaszywa (patrz -> regeneracje kostne z użyciem biomateriałów). Zabieg wszczepienia implantu, w zależności od wskazań, przeprowadza się na tej samej wizycie lub dopiero po okresie niezbędnym do wytworzenia nowej tkanki kostnej.
- metoda zamknięta – stosowana w sytuacji, gdy grubość istniejącej kości wynosi więcej niż 6-7 mm. Aplikację materiału kościozastępczego przeprowadza się przez otwór nawiercony w celu wszczepienia implantu. Specjalnymi narzędziami – osteotomami unoszona zostaje błona śluzowa zatoki, w celu wytworzenia wolnej przestrzeni pomiędzy błoną a kością wyrostka. Następnie w przestrzeni tej umieszczany zostaje biomateriał i na tej samej wizycie zostaje wszczepiony implant. Wadą tej metody jest ograniczony zakres rekonstrukcji kości, konieczność wykonywania tej samej procedury przy każdym wszczepianym implancie, brak kontroli wzrokowej nad polem zabiegowym, co zwiększa znacznie możliwość perforacji śluzówki zatoki szczękowej.
SINUS LIFT MA NA CELU PRZYWRÓCENIE FUNKCJI ŻUCIA I POPRAWĘ WYGLADU PACJENTA, niezależnie od przyczyn i rozległości zaniku wyrostka zębodołowego bocznego odcinka szczęki