Resekcja korzenia
Polega na odcięciu wierzchołka korzenia zęba z równoczesnym usunięciem zmian zapalnych i zabezpieczeniem korzenia przed ponownym powstaniem stanu zapalnego. Ten sposób leczenia stwarza warunki do prawidłowej odbudowy kości w miejscu usuniętych zmian chorobowych, proces ten można wspomóc zastosowaniem materiału pobudzającego odbudowę kości. Zabieg ten w większości przypadków pozwala na uratowanie zęba przed usunięciem (skuteczny w ok. 95%). W związku z ogromnym postępem leczenia endodontycznego (mikroskopy endodontyczne, nowoczesne narzędzia do opracowania kanałów), zabiegi te są stosowane coraz rzadziej.
Gdy zmiany okołowierzchołkowe nie poddają się leczeniu endodontycznemu lub, gdy nie ma możliwości ponownego leczenia kanałowego (reendo), jedyną słuszną terapią jest zabieg resekcji wierzchołka korzenia zęba.
Zabieg resekcji wskazany jest w przypadku gdy:
- nie ma możliwości prawidłowego przeleczenia endodontycznego zęba do końca kanału (nieprawidłowa budowa anatomiczna, “zarośnięcie” kanału korzeniowego);
- występuje znaczne przepchnięcie materiału wypełniającego kanał poza wierzchołek zęba, powodujące silne dolegliwości bólowe,
- wykonane jest estetyczne i funkcjonalne uzupełnienie protetyczne w postaci wkładu koronowo-korzeniowego i korony protetycznej, a w okolicy wierzchołka korzenia zęba powstała zmiana zapalna, niemożliwa do leczenia w inny sposób;
- zastosowane leczenie zębów nie powoduje zlikwidowania zmian zapalnych wokół korzenia zęba.
Resekcję wykonuje się najczęściej przy zębach jednokorzeniowych (siekacze, kły), ale w praktyce istnieje możliwość przeprowadzenia zabiegu przy każdym zębie, który tego wymaga.